"IJzersterke grondstoffentrend"

Een nieuwe financiële crisis is heus geen denkbeeldig scenario, vindt Ian Henderson (foto), maar als ervaren grondstoffenbelegger vreest hij de gevolgen niet. “Als er geen deal komt over dat Amerikaanse schuldenplafond, dan kunnen markten van de kook raken,” zegt de fondsmanager van het JP Morgan Global Natural Resources Fund – en als zodanig één van de meest geciteerde beleggers op het Londens Citywire. 

“Een financiële crisis is een probleem als je in financiële instrumenten handelt. En als er een crisis uitbreekt zal dat in eerste instantie ook drukkend werken op commodityprijzen. Maar het zou juist goed voor goud en zilver zijn, want dat zal dan in prijs stijgen.” Goud en andere edelmetalen – goed voor 45% van de portefeuille - vormen in feite een natuurlijke hedge tegen grote financiële ellende, zegt Henderson. 

“Wij zijn al overwogen in goud sinds de val van Lehman Brothers. Niet omdat we zo negatief zijn op de economie. Ik geloof persoonlijk zeker in een economisch herstel. Dat is juist goed, want als je in herstel gelooft, geloof je ook dat grondstoffen het goed gaan doen.” Uiteindelijk is dat het achterliggende verhaal bij alle beleggingen van Henderson: hoezeer de westerse wereld ook is verdiept in haar eigen crisis, het werkelijke groeiverhaal speelt zich elders af.

Metalen in sneltreinvaart

“Natuurlijk, Amerika heeft het moeilijk, Europa heeft het moeilijk, maar de grote trend is nog dezelfde. Dat is de sterke groei en toenemende vraag in opkomende economieën. Die zal ervoor zorgen dat veel grondstoffen nog jarenlang schaars zullen blijven.“ Het zou te makkelijk zijn om te zeggen dat alle grondstoffen dus koopwaardig zijn, dat weet de grondstoffenveteraan zelf als geen ander. In sneltreinvaart raast hij door de specifieke marktomstandigheden in een reeks verschillende grondstoffen heen:

• “In koper zie ik de eerste tekenen dat China de voorraad weer aan het ophogen is. Dat zal ook moeten, want er is een groot sociale woningbouwprogramma gestart – en bij die bouw is ook veel koper nodig."
• "Aan tin is moeilijk te komen. Ook dat is een bouwmateriaal, het wordt onder ander gebruikt in soldeer. De nieuwe productie van tin is echter niet groot – en India heeft beperkingen opgelegd - dus daar zal ook krapte blijven."
• "Zink is niet erg interessant. In die markt is de groei van het aanbod sterker dan de groei van de vraag."
• "Aluminium is wél interessant. Er is veel voorraad, maar de productie in China zal waarschijnlijk afnemen, omdat de aluminiumsmelterijen veel energie verbruiken. En die energie is op het moment erg duur.  Een bedrijf als Rio Tinto, met aluminiumproductie op andere plaatsen in de wereld, kan daarvan profiteren."

Financiering is een risico

Na de metalen schakelt Henderson meteen over op de energiemarkt. “Ik ben nu onderwogen in energie. Er is niet zo’n enorm tekort. Maar met 20% van de portefeuile hebben we nog steeds een significante exposure in de energiemarkt. Ik ben vooral gecharmeerd van kolen. Die positie hebben we in snel tempo opgevoerd. We kregen vrij plotseling te maken met een ontwrichting van het aanbod, door de aardbeving in Queensland. In China zijn ook veel kolenmijnen geslioten, vanwege ongelukken met mijnwerkers.” 

Opvallend in Hendersons benadering is dat hij duidelijk opinies heeft over de prijzen van commodities, maar daar nooit rechtsreeks in belegt. Zijn fonds belegt vooral in mijn bouwers en producenten. “Ik geloof meer in mijnbouw, hoewel daarmee wel meer aandelenrisico is gemoeid. Het kan zijn dat de winsten worden beïnvloed door andere zaken dan de prijs van grondstoffen. Je hebt periodes van disconnect, maar op den duur is de link er altijd en zullen ze weer elkaars kant op bewegen.”

Een probleem wat bedrjven wel hebben, in tegenstelling tot grondstoffen zelf, is toegang tot financiering. Voor iedere nieuwe mijn is geld nodig en banken zijn de laatste jaren niet erg scheutig met geld. Is dat geen extra risico? “Financiering is wel een risico. Het is moeilijker dan vroeger om productie gefinancierd te krijgen. Typische consortiumfinanciereing zie je niet vaak meer. Nu zie je veel financiering door staatsbanken, bijvoorbeeld in China. Maar goed, als iets een goed project blijkt te zijn, is het eigenlijk geen probleem meer. We hebben een koperproject in Mexico. Dat is is zó winstgevend dat de banken over elkaar heen vallen om mee te mogen doen.”